De Duitse herdershond is van oorsprong een hond bij de kudde. Het ras ontstond omdat een man zich zo verveelde, zo luidt het verhaal. Bij een militaire oefening waarbij hij op wacht moest staan, observeerde een jonge adjudant een herdershond in het Rijngebied. Van wat hij daar zag was hij onder de indruk; honden die door een bevel of een armbeweging een reusachtige schaapskudde van de ene plaats naar de andere brachten, onvermoeibaar en precies. Max von Stephanitz – zo heette de bijna 30-jarige officier, besloot deze honden te gaan fokken.

De honden die hij daar zag waren allemaal verschillend; verschillend in uiterlijk, beweging en de wijze waarop ze hun werk deden. Hij stelde voor zichzelf een ideaal type hond vast en nam zich voor één ras te fokken dat voor al het werk bij de schaapskudde geschikt zou zijn. Na zijn ontslag uit het leger – hij was inmiddels tot ‘Rittmeister’ bevorderd – kocht von Stephanitz in Beieren, in de buurt van Grafath, een groot stuk land. De ‘Haholz-Wieshof’ zou het ouderlijk huis van de Duitse Herdershond worden.

Bij een bezoek aan een hondententoonstelling in 1899 zag de Rittmeister een hond die hem sterk aansprak. Hij kocht deze hond, Hektor vom Linksrhein, voor het bedrag van 200 Mark. Omgedoopt tot ‘Horand von Grafrath’ zou deze hond de stamvader van alle Duitse Herders worden. Een hond die in die tijd het huidige ideaalbeeld van de Duitse Herder dicht benaderde. Max von Stephanitz documenteerde iedere stap op de weg naar de ideale herdershond en stichtte in 1899, samen met een aantal anderen, de ‘SV’ (Verein für Deutsche Schäferhunde).

In ons land werd de eerste Duitse herdershond in 1910 tentoongesteld. Twee jaar later ontstond het eerste verenigingsverband in Nederland. De Duitse herderliefhebbers organiseerden zich onder de naam “Nederlandse Vereniging voor Duitse Herdershonden”, afgekort tot DHC. De heer H.A.P.C. de Groot was één van de animators van deze vereniging. Op 4 november 1917 werd door een negental Duitse herderliefhebbers, onder wie dezelfde dhr. de Groot, besloten een nieuwe landelijke rasvereniging op te richten, de “Vereniging van Fokkers en Liefhebbers van Duitse Herdershonden” (VDH). In 1923 kwam het tot een fusie tussen VDH en DHC. De VDH werd daardoor de grootste kynologische vereniging van Nederland en zij was op de SV na zelfs de grootste rasvereniging ter wereld.

Bron : Website Vereniging van fokkers en liefhebbers van Duitse Herdershonden www.duitseherder.nl