Sinds enige tijd is het in Nederland mogelijk om, zonder dat er enige aanleiding toe is, (fraude: bijvoorbeeld verdacht op niet de juiste ouders van een hond) het DNA van je hond te laten bepalen.

In de Duitse Herderwereld wordt dit reeds een aantal jaren gedaan en hier worden steeds meer gevallen bekend, dat de betreffende honden niet de ouderdieren hebben die op de stamboom vermeld staan. Er zijn gevallen bekend waarbij de stambomen van 15 jaar terug ongeldig zijn verklaard en daarbij alle stambomen van de nakomelingen. Je zult maar zo’n pup hebben met voorouders waarvan de gegevens niet kloppen. Dat houdt in dat je hond gelijk staat met een rasloze hond. Voor de fokkerij, tentoonstellingen, examens en voor wedstrijden dus niet meer geschikt.

Daar in de wereld van de Tsjechoslowaakse Wolfhond al geruime tijd geruchten de ronde doen dat er kruisingen rondlopen van Saarloos Wolfhond en Tsjechoslowaakse Wolfhond en er zelfs publicaties over zijn geweest in o.a. in het NRC handelsblad en in een kynologische krant, uitgereikt op een tentoonstelling, heb ik, misschien wel als eerste fokker op geheel vrijwillige basis het initiatief genomen om bij mijn Tsjechen het DNA profiel te laten bepalen. Van elke, in mijn bezit zijnde Tsjech, heb ik dus een bloedmonster laten nemen en dit is naar een laboratorium gezonden dat in samenwerking met de “Raad van Beheer” de gegevens zal beheren. Zover mij nu bekend is, zal in de toekomst ook op de stambomen worden vermeld dat het DNA profiel bij het laboratorium bepaald is en opgeslagen.

Ik ben reeds 3 jaar geleden, en verder elke ledenjaarvergadering van de vereniging., begonnen om het in de rondvraag naar voren te brengen om DNA profielen te krijgen voor die honden, die voor de fokkerij worden ingezet. Dit mede omdat de populatie in Nederland erg klein is.

Het bestuur wilde hier niet aan gaan beginnen. Zij zagen er de noodzaak niet van in. Door het vaststellen van het DNA profiel, zouden we in een klap af zijn van alle geruchtmakende verhalen, die nu de ronde doen in het binnen- maar ook in het buitenland. Ik zou mij op de diverse tentoonstellingen in Europa niet meer behoeven te verdedigingen als er weer eens gevraagd wordt of het soms een kruising zou zijn van een Saarlooswolfhond en een Tsjechoslowaakse wolfhond. Want zo wordt er dan gezegd: “Er lopen toch zo veel van deze kruisingen rond”. Er worden mij zelfs vaak namen verteld.

Met dit DNA profiel kan ik in ieder geval aantonen dat mijn pups afkomstig zijn uit ouders waarvan het DNA profiel bekend is. Heeft iemand bedenkingen of de ouders wel de ouders zijn die op de stamboom vermeld staan, dan is het voldoende om van deze nakomeling een beetje bloed af te laten nemen en het door uw dierenarts naar het bewuste laboratorium te laten sturen. In een zeer korte periode is het resultaat dan bekend. Maar zal een fokker die fokt met honden waarvan het DNA profiel bekend is, willens en wetens de risico’s willen nemen om dingen fout te doen. Wat staat er voor strafmaatregel tegenover via de “Raad van Beheer” of misschien wel via de burgerrechter? Totale uitsluiting van de fokkerij? Ik weet het niet, maar misschien zal de toekomst dat nog wel eens uitwijzen.

Als iedere fokker en dan bedoel ik niet alleen in Nederland maar in heel Europa, van zijn/haar honden een DNA profiel zou hebben, zouden we misschien een heel aantal misstanden uit de wereld helpen.

De puppykopers hebben dan in ieder geval de garantie dat de gegevens, die op de stamboom staan, ook de juiste gegevens zijn. Er zullen altijd “fokkers” zijn die zullen rommelen. Zij zullen hun honden in de toekomst alleen nog maar via een onduidelijk circuit kunnen verkopen met of zonder op waarheid gebaseerde stamboom. Maar hebben we al niet genoeg van dit soort hondenhandelaren? Ik denk van wel en heb daarom bij mijn fokdieren het DNA laten bepalen. U doet als fokker toch ook mee? Of bent u bang dat uw TW ook niet van de ouders afkomstig zijn die op de stamboom staan vermeld?

U, als puppykoper wil toch ook de zekerheid hebben dat uw pup werkelijk afstamt van de op de stamboom vermelde ouders?

Graag zouden wij van u, als fokker, als eigenaar van een TW of als belangstellende van dit mooie ras en eventueel toekomstige koper van een pup, hoe u tegenover het bovenstaande staat.

Laat het mij eens weten, via onze E-mail (graaff-goverwelle@planet.nl) of via de telefoon +31 (0)575-563769.

Koos de Graaff

Geschreven in 2006

————————————————————————————————————————–

Bovenstaand stuk werd al geschreven in 2006. Inmiddels is er door de Raad van Beheer in Nederland vastgesteld dat per 2014 DNA van ouderdieren en hun nakomelingen vastgesteld moet worden.

DNA

dna

DNA werd in 1869 ontdekt door de Zwitserse biochemicus Johann Friedrich Miescher

Desoxyribonucleïnezuur, afgekort als DNA, is een biochemisch macromolecuul dat fungeert als belangrijkste drager van erfelijke informatie in alle bekende organismen, met uitzondering van RNA-virussen. Een DNA-molecuul bestaat uit twee lange strengen van nucleotiden, die in de vorm van een dubbele helix met elkaar vervlochten zijn. De twee strengen zijn met elkaar verbonden door zogenaamde baseparen, die steeds twee tegenover elkaar liggende nucleotiden verbinden. DNA bevat vier verschillende nucleotiden met de nucleobasen adenine, thymine, guanine en cytosine, die afgekort worden met respectievelijk de letters A, T, G en C. De beide strengen zijn complementair doordat de basen alleen in de paren AT en GC kunnen voorkomen.

De volgorde van nucleotiden in een streng wordt een sequentie genoemd. Omdat er zeer veel sequenties mogelijk zijn, kan de volgorde van nucleotiden unieke erfelijke informatie verschaffen. Zoals met letters woorden, zinnen en boeken gemaakt kunnen worden, zo worden ook de letters van het DNA (de nucleotiden dus) gebruikt om allerlei erfelijke informatie te coderen.

DNA bevindt zich in cellen in de vorm van chromosomen. Chromosomen kunnen miljoenen baseparen bevatten. Door middel van de replicatie wordt het DNA in een chromosoom gekopieerd. De replicatie gaat vooraf aan de celdeling. Zodoende krijgt elke cel een kopie van het DNA, en kan via de voortplanting het DNA doorgegeven worden aan het nageslacht. Op een chromosoom bevinden zich tientallen tot honderden genen. Een gen bestaat uit een of meer DNA-sequenties die coderen voor een of meer eiwitten. Eiwitten vervullen binnen en buiten de cel een zeer grote verscheidenheid aan biologische functies.

In eukaryote organismen bevinden de chromosomen met het DNA zich in de celkern. Daarnaast is er ook DNA aanwezig in de mitochondriën, het zogenaamde mitochondriaal DNA, in de vorm van circulaire chromosomen, en bij planten daarnaast ook in chloroplasten. Prokaryoten (“bacteriecellen”) hebben geen celkern en bevatten eveneens circulaire chromosomen.

Aan de hand van de genetische code kan de DNA-sequentie van een gen vertaald worden in de aminozuursequentie van een eiwit. Dit proces wordt eiwitexpressie genoemd. Bij de transcriptie wordt het DNA van een gen eerst gekopieerd naar mRNA, en het mRNA wordt vervolgens bij de translatie vertaald naar een eiwit.

Bij de meeste organismen vormen de genen maar een klein gedeelte van de totale hoeveelheid DNA. Veel andere gedeelten van de chromosomen zijn betrokken bij de regulatie van de eiwitexpressie. Van veel van het overige DNA is de functie niet bekend.

DNA is de drager van erfelijke informatie, opgeslagen in de afzonderlijke genen, die bestaan uit gedeelten van het DNA. Eén gen bevat over het algemeen de instructies voor het synthetiseren van één bepaald eiwit. De eiwitten zijn uiteindelijk bepalend voor de biochemische activiteiten van de cel.

De mens en zoogdieren hebben ongeveer 25 duizend genen.

Door het DNA van je hond te laten testen kan er geen fraude gepleegd worden door andere honden in te zetten voor de fok.
Ook bij twijfel of de ouders van je hond wel echt de ouders zijn kan dit uitgezocht worden.

DNA kan getest worden bij het van Haeringen Instituut en bij de Faculteit Diergeneeskunde te Utrecht.

Wij laten onze honden bij dr van Haeringen laboratorium b.v. testen klik hier voor meer informatie.